ความหมายของคำว่า ' รุ่ย ๑ '

ความหมายของคำว่า ' รุ่ย ๑ '
รุ่ย ๑ หมายถึง น. ชื่อไม้ต้นชนิด Bruguiera cylindrica (L.) Blume ในวงศ์ Rhizophoraceaeขึ้นตามป่าชายเลน โคนต้นมีรากหายใจโค้งคล้ายรูปหัวเข่า ผลยาวเหมือนฝักถั่ว, ถั่วขาว ก็เรียก.

รุ่ย ๒
ว. หลุดออกจากที่เดิมทีละเล็กละน้อย เช่น ด้ายชายผ้ารุ่ยไปทีละเส้นสองเส้น.
รุ่ยร่าย
ว. ตก ๆ หล่น ๆ เช่น หอบของมารุ่ยร่าย, เก็บไม่เรียบร้อยเช่น ผมมวยเก็บไม่หมดดูรุ่ยร่าย.
รุรุ
น. สัตว์จําพวกเนื้อชนิดหนึ่ง. (ป.).
รุษฏ์
ก. แค้นเคือง, โกรธ. (ส. รุษฺฏ; ป. รุฏฺ?).
รุหะ, รูหะ
ก. งอก, งาม, เจริญ. (ป., ส.).
รุหะ, รูหะ
ก. งอก, งาม, เจริญ. (ป., ส.).
รุหาญ
ว. เปรียบ, ดุจ. (เทียบ ข. รุหาน).